The Grand Inquisitor by F. M. Dostoevsky: A Legend or a Poem?

Authors

  • Igor Simanović University of Banja Luka, Faculty of Philology

DOI:

https://doi.org/10.21618/fil2021304s

Keywords:

Dostoevsky, The Grand Inquisitor, poem, legend, genre, Gogol, Balzac, Fenelon

Abstract

The Grand Inquisitor holds a special position within the oeuvre of F.M. Dostoevsky, not only because it is highly imaginative, but also because it is rather intriguing in terms of its genre classification. The writer's designa- tion of this text as a poem, in opposition to it being labeled as a legend by numerous critics, proves to be an important one since it reveals some of Dostoevsky's key poetic features. His continuous search for the novel-poem, as an ideal genre that could reflect the overall creative enterprise, puts Dos- toevsky within a wider European context, where Gogol's poem Dead souls imposes itself as the key to understanding the poem in broader terms. With regard to this, Dostoevsky's closeness to Gogol's genre settings is visible at the beginning of his career, reaching the full swing in The Grand Inquisitor, which encompasses virtually all genre features of the poem and uses them to reach an all-human and universal meaning. By doing so, the literary term of poem shows much greater genre potential than that deemed in conventional terms. The poem can and should be understood in much broader context, not only as a literary term but also as a quality that goes beyond purely versified poetic forms, as a specific sensitivity allowing writers to determine their novels through the characterisation of the protagonist as a common human being, who serves as a reflection of an entire epoch, along with all virtues and flaws it features.

References

Primary sources

Balzac, Honore de (1960), Pukovnik Chabert, preveo Vinko Tecilazić, u: Ljudska komedija 1, Rijeka: Otokar Keršovani.

Dostojevski, Fjodor M. (1981), Jadni ljudi, Dvojnik, Gospodin Proharčin, preveli: Radojica Jovićević, Branislava Trbojević i Milosav Babović, jubilarno izdanje povodom stogodišnjice smrti Dostojevskog, knjiga 1, Beograd: Rad.

Dostojevski, Fjodor M. (1981), Braća Karamazovi 1, preveo Milosav Babović, jubilarno izdanje povodom stogodišnjice smrti Dostojevskog, knjiga 15, Beograd: Rad.

Dostojevski, Fjodor M. (1981), Braća Karamazovi 2, preveo Milosav Babović, jubilarno izdanje povodom stogodišnjice smrti Dostojevskog, knjiga 16, Beograd: Rad.

Dostoevskiĭ, F. М. (1982), Bratʹi͡a Karamazovʺ, Sobranie sochineniĭ v dvenadcati tomah, tom 11, Moskva: Pravda.

Dostoevskiĭ, F. М. (1982), Bratʹi͡a Karamazovʺ, Sobranie sochineniĭ v dvenadcati tomah, tom 12, Moskva: Pravda.

Dostojevski, F. M. (1982), Dnevnik pisca (1877–1881), preveo Mirko Đorđević, u:„Dostojevski kao mislilac”, knjiga 4, Beograd: Partizanska knjiga.

References

Babovich, Milosav (1983), „Problema zhanra Velikogo inkvizitora”, u: Dostojevski i savremenost, Beograd: Filološki fakultet, str. 55–66.

Bahtin, Mihail (1967), Problemi poetike Dostojevskog, prevela Milica Nikolić, Beograd: Nolit.

Berđajev, Nikolaj (1982), Nova religijska svest i društvena realnost, preveo Mirko Đorđević, u: „Dostojevski kao mislilac”, knjiga 7, Beograd: Partizanska knjiga.

Berđajev, Nikolaj (1982), Pogled na svet F. M. Dostojevskog, preveo Mirko Đorđević, u: „Dostojevski kao mislilac”, knjiga 7, Beograd: Partizanska knjiga.

Bulgakov, Sergej Nikolajevič (1998), „Ivan Karamazov u romanu Braća Karamazovi kao filozofski tip”, u: Legenda o Velikom inkvizitoru, Podgorica, CID, str. 283–317.

Velek, Rene i Ostin Voren (1991), Teorija književnosti, četvrto izdanje, preveli Aleksandar I. Spasić i Slobodan Đorđević, Beograd: Nolit.

Velimirović, Nikolaj (2014), „Niče i Dostojevski”, u: Dostojevski: apostol pravoslavnog realizma, Beograd: Catena mundi, str. 147–163.

Gazda, Gžegož i Slovinja Tinecka Makovska (2015), Rečnik književnih rodova i vrsta, prevela Ivana Đokić Saunderson, Beograd: Službeni glasnik.

Gogolʹ, N. V. (1986), „Uchebnai͡a kniga slovesnosti dli͡a russkogo i͡unoshestva”, Statʹi, Sobranie sochineniĭ, tom VI, Moskva: Hudozhestvennai͡a literatura, 371–391.

Grossman, Leonid Petrovich (1925), Poėtika Dostoevskogo, Moskva: Gosudarstvennai͡a akademii͡a hudozhestvennyh nauk.

Grosman, Leonid (1974), Dostojevski, prevela Lidija Subotin, Beograd: Srpska književna zadruga.

Dictionnaire culturel en langue française (2005), Paris: Dictionnaires Le Robert.

Evdokimov, Pavle Nikolajevič (2014), „Osnovi jedne satanodikeje”, u: Dostojevski: apostol pravoslavnog realizma, Beograd: Catena mundi, str. 63–87.

Evdokimov, Pavle Nikolajevič (2014), „Legenda o Velikom inkvizitoru”, u: Dostojevski: apostol pravoslavnog realizma, Beograd: Catena mundi, str. 89–109.

Joles, Andre (1978), Jednostavni oblici, preveo Vladimir Biti, Zagreb: Studentski centar sveučilišta u Zagrebu.

Kalvino, Italo (1996), „Filozofija i književnost”, u: Kamen preko svega, prevela Marija Radovanović, Novi Sad: Svetovi.

Loski, Nikolaj (1982), Dostojevski i njegovo hrišćansko shvatanje sveta, preveo Mirko Đorđević, u: „Dostojevski kao mislilac”, knjiga 10, Beograd: Partizanska knjiga.

Mashinskiĭ, S. I. (1968), „O velikoĭ poėme Gogoli͡a”, Mertvye dushi, Moskva: Detskai͡a literatura.

Mereškovski, D. S. (1982), Prorok ruske revolucije, preveo Mirko Đorđević, u:„Dostojevski kao mislilac”, knjiga 9, Beograd: Partizanska knjiga.

Milošević, Nikola (1982), Dostojevski kao mislilac, u: „Dostojevski kao mislilac”, knjiga 1, Beograd: Partizanska knjiga.

Petre, Fran i Zdenko Škreb (1969), Uvod u književnost, Zagreb: Znanje.

Petrović, Svetozar (1972), Priroda kritike, Zagreb: Sveučilišna naklada Liber.

Popović, Tanja (2007), Rečnik književnih termina, Beograd: Logos Art.

Revi͡akin, A. I. (1981), Istorii͡a russkoĭ literatury XIX veka – pervai͡a polovina, izdanie vtoroe, Moskva: Prosveshchenie.

Rečnik književnih termina (1986), Beograd: Nolit.

Rozanov, V. V. (1982), Legenda o velikom Inkvizitoru, preveo Milan Čolić, u:„Dostojevski kao mislilac”, knjiga 8, Beograd: Partizanska knjiga.

Solar, Milivoj (1998), Teorija književnosti, Zagreb: Školska knjiga.

Solovjov, Vladimir Sergejevič (1998), „Iz govora u pomen Dostojevskom”, u: Legenda o Velikom inkvizitoru, Podgorica, CID, str. 51–77.

Tomaševski, B. V. (1972), Teorija književnosti, prevela Nana Bogdanović, Beograd: Srpska književna zadruga.

Fenelon (1879), Lettre à lʼAcadémie française sur la grammaire, la rhétorique, la poétique et lʼhistoire, Paris: Libraire classique dʼEugène Belin.

Frank, Semjon Ludvigovič (1998), „Legenda o Velikom inkvizitoru”, u: Legenda o Velikom inkvizitoru, Podgorica, CID, str. 371–381.

Šestov, Lav (1982), Dostojevski i Niče, превео Мирко Ђорђевић, u: „Dostojevski kao mislilac”, knjiga 8, Beograd: Partizanska knjiga.

Downloads

Published

2020-06-30

How to Cite

Simanović И. (2020). The Grand Inquisitor by F. M. Dostoevsky: A Legend or a Poem?. PHILOLOGIST – Journal of Language, Literature, and Cultural Studies, 11(21), 304/320. https://doi.org/10.21618/fil2021304s